29 yıl geçti Gazi Katliamı’nın üzerinden. 29 koca yıl. 29 yıl önce tarihler 1995’in 12 Mart’ını gösterirken Gazi’de kontrgerillanın namlularından çıkan kurşun sesleri duyuldu.
Kahvehaneleri, pastaneleri taradılar. Hedefsiz değildi namlular. Direnen, bir türlü dize getirilemeyen her dilden, yöreden halktı hedefleri.
Gazi’yi ve Gazilileri dize getirmeye gelenler kana buladı mahallemizi.
11 canımızı şehit verdik. Yüzlerce yaralımızın sesi hala kulaklarımızda. Katledildik ama yenilmedik, katliam saldırısını Gazi’de, Ümraniye’de ve ülkenin dört bir yanında direnişe çevirdik.
Cephelilerin öncülüğünde “Hedef Karakol” dedik, sesimizle yeri göğü inlettik.
“Kontrgerilla devlettir” dedik, devlet korudu katillerini.
Önce mahkemeleri kaçırdılar, mahkemelere katılan ailelerimize saldırdılar, sonra bir bir akladılar kiralık katillerini. Her seferinde “beraat” dedi cübbeli cellatlar. 11 canı almanın yüzlercesini yaralayıp sakat bırakmanın ödülü “beraat” oldu yıllar sonra. Katiller değil, şehitlerine ve değerlerine sahip çıkan Gazi halkı cezalandırıldı.
29 yıl geçti aradan.
Susurluk geçti, Roboski, Soma, Çorlu, Maraş, Erzincan İliç geçti.
Yaşatılan binlerce adaletsizlik geçti.
Çocuklarımızı, işçilerimizi, analarımızı, babalarımızı katlettiler. Evimizde, işimizde, sokağımızda, yurtlarımızda katlettiler. 1 Mayıslarda, madenlerde, depremlerde katlettiler.
Ne unuttuk bize yaşatılanları ne de teslim olduk adaletsizliklerine.
Adaleti mahkeme salonlarında, içinde adalet olmayan adalet saraylarında aramadık. Anladık bu ülkede halk için adalet yok. Adalet bir avuç asalağın, bir avuç sömürücünün, bir avuç katilin elinde kukla olmuş.
Soruyoruz katillere;
Adaletsiz olur mu bir ülke?
Adalet olmadan yaşayabilir mi bir halk?
Olmaz, yaşayamaz!
Her yıl dönümünde Gazi’de yaşatılan katliamı haykırmak, toprağa verdiklerimizi anmak için toplandık, yürüdük.
Yürüyüşlerimizi yasaklamak istediler, yürüyüşe katılanları gözaltına alıp gözdağı vermek istediler.
“Örgüt” dediler, “talimat” dediler. Sloganlarımıza “propaganda yapıyorsunuz” dediler.
Örgüt dedikleri halktı, Gazi’ydi, Gazili’nin tarihiydi.
Halkla birlikte katliam saldırısında ve sonrasında halkın can güvenliği için mücadele eden, Gazi’yi halkla kuran, koruyan, yöneten Cephe’ydi. Korktukları bir halkın öfkesiydi. Bu öfkeden korktukları için yıllarca gecenin en koyusunda, sabahın şafağında “bastılar” evlerimizi. Kırdılar kapılarımızı, aldılar çocuklarımızı, çaldılar uykularımızı. Sırf Gazili olduğumuz için “terörist” dediler, hedef gösterdiler bizi.
Şimdi bir kez daha haykırıyoruz;
Terörist Değil, Halkız!
Bize Terörist Diyenin Alnını Karışlarız!
Asıl terör halk çocuklarını katletmektir.
Asıl terörist katilleri besleyenlerdir, aklayanlardır.
Halka karşı suç işleyenlerin yargılanmasını ve cezalandırılmasını istiyoruz.
Gazi Halkı!
Halkımız!
Öfkemiz 29 Yıldır Bir An Olsun Dinmedi!
Adalete Olan Açlığımız Bir Gün Olsun Bitmedi! Adalet İstiyoruz!
1995’in 12 Mart’ında Kahvehaneleri Kurşunlayanları, Ayaklandığımızda Hedef Gözeterek Ateş Açan, Kanımızı Gazi’ye Akıtanları İstiyoruz. Ama Yalnız Onları Değil; Emredenleri, Bu Kontrgerilla Politikalarını Belirleyen En Tepedekileri De İstiyoruz!
Katiller Aklanmasın, Cezalandırılsın İstiyoruz!
Katilleri Koruyor Devlet, Yani Devlet Kendini Koruyor.
Peki Bu Hesap Mahşere Mi Kalacak? Hayır! Asla!
Biz Gazi’nin Yoksulları, Biz Gazi’nin Esnafı, Öğrencisi, İşçisi, Memuru, İşsizi, Yaşlısı, Genci; Biz Gazi’nin Alevileri Ve Sünnileri, Biz Gazi Halkı Şehitlerimizi Unutmadık. Unutmayacağız!
Bu Hesap Er Ya Da Geç Sorulacak!
Faşizmden Sorulacak Hesabımız İçin, Katledilen Canlarımız İçin Yürüyoruz!
Bizi Katliamlarla, Uyuşturucuyla, Kumarla, Fuhuşla, Devletin Gayrimeşru Çocuğu Çetelerle Teslim Alma Saldırısına Karşı Tüm Halkımızı Halk Meclislerinde Birleşmeye 12 Mart’ta Halk Cephesi Saflarında Yürümeye Çağırıyoruz.
“Al Yüreğini, Öfkeni Kuşan Da Gel Kavga Seni Çağırıyor!”
Gazi’de katledilen canlarımız, Sezgin Engin, Fadime Bingöl, Haşan Gürgen, Ali Yıldırım, Mehmet Gündüz, Dinçer Yılmaz, Zeynep Poyraz, Dilek Sevinç, Fevzi Tunç, Reis Kopal, Mümtaz Kaya, Halil Kaya’yı saygıyla ve özlemle anıyor, onları uğruna canlarını verdikleri mahallemize sahip çıkarak yaşatıyoruz.
Bu Mahalle Bizim Gazi
*Gazi Marşı – Grup Yorum
Gazinin yoksul kondularından
Aktık öfkeyle sokaklara
Kurtuluşumuzun bayrakları dalgalandı barikatlarda
Kurtuluşumuzun bayrakları dalgalandı barikatlarda
Taş, sopa, benzin elde silahtır
Gücümüz vatana sevdamızdandır
Onurlu özgür bir vatan için
Savaşmak namus borcumuzdur
Omuz verirsen, kavga benimdir dersen
Bu kıvılcım yangın olur
Omuz verirsen, kavga benimdir dersen
Bu kıvılcım yangın olur
Adımlarımız yeri göğü sarsıyor
İhtilalimiz büyüyor
Tankları, topları, tüfekleri olsa da
Zalimler korkuyor
Adımlarımız yeri göğü sarsıyor
İhtilalimiz büyüyor
Tankları, topları, tüfekleri olsa da
Zalimler korkuyor
Kadın erkek emekçilerin
Halkın öfkesi büyüyor
Uğruna kanlar dökülen toprak
Düşmana verilmiyor
Haydi omuz ver kurtuluş cephesine
Zafer bizi bekliyor
Haydi omuz ver kurtuluş cephesine
Zafer bizi bekliyor
İhtilalimiz büyüyor
Zafer bizi bekliyor