Bir ormanda ak, kara ve kızıl üç öküz varmış.
Arslanla beraber yaşıyorlarmış.
Ancak arslana karşı ittifak edip beraber hareket ettikleri için arslanın onlara gücü yetmiyormuş.
Arslan bir gün kara ve kızıl öküzlere, “Ak öküz yüzünden sizin burada olduğunuz avcılar tarafından hemen fark edilir.
Bana izin verirseniz onu yiyeyim, orman size kalsın.” demiş.
Bu iki öküz, “Tamam, yiyebilirsin.” demişler.
Arslan da ak öküzü yakalayıp yemiş.
Aradan günler geçmiş, arslan kızıl öküze, “Bizim renklerimiz aynı, müsaade et de şu kara öküzü yiyeyim, orman bize kalsın.” demiş.
Kızıl öküz de “Tamam, yiyebilirsin.” demiş.
Arslan da kara öküzü yakalayıp yemiş.
Sonra da yalnız kalan kızıl öküze gelip, “Şimdi de seni yiyeceğim.” demiş.
Kızıl öküz arslanın hilesini o zaman anlamış.
Üç defa bağırarak, “Bir şey söylememe izin ver.” demiş.
Arslan da izin vermiş.
Kızıl öküz, “Ben aslında, arslanın ak öküzü yediği gün yenildim, yem oldum, kurban gittim.” diye bağırmış.